Çok Sosyaliz Biz

Evet, o kadar sosyaliz ki yediğimiz her şeyi telefona çekip İnstagram'a atıyor "bak ben neler neler yiyorum" diyoruz. Her gittiğimiz mekanda fotoğraf çekmezsek eğlencemiz yarım kalmıştır bir şeyler sürekli eksik demektir. Birine kızdığımızı, ondan nefret ettiğimizi, onu ne kadar çok sevdiğimizi hep sanal yolla söylüyoruz. Arkadaşlarla irtibatı kopartmayalım diyoruz ama gün boyu ellerde telefon gözlere bakılmadan sohbet(?) ediyoruz. Neredeyse kafamızı kaldırdığımızda bu kim yaa diyeceğiz. Durumumuz bu kadar vahim gerçekten. Arkadaşlarla fotoğraf çekinip sosyal (!) medyada paylaşıyor üç dakikada bir kaç "like" almışız diye kontrol ediyor, mentionlara anında dönüş yapıyor, hiçbir şeyi es geçmiyoruz. Ama yanımızdaki arkadaşımızın derdi var mı yok mu ailesiyle sorun mu yaşıyor bir sağlık sorunu mu var bilmiyoruz. Dinlemiyoruz bile. Amaaan n'olcak canım sanki. O hastanede check-ın yapar siz de geçmiş olsun cnmm diye üzüntünüzü yorumda belirtirsiniz. Ve devam edersiniz sosyal hayatınıza değil mi?
En son ne zaman arkadaşlarınızla sağlam bir sohbet ettiniz? Sizden küçük kuzeninizi ergen diye dalga geçmeden sorunlarını dinlediniz? Annenizle ne zaman sohbet ettiniz? Onunla dışarıda vakit geçirdiniz?
İşten yorgun argın gelip yiyip tv karşısına geçiyoruz elimizde telefonla uyuya kalıyoruz olduğumuz yerde. Pazar gününe sığdırmaya çalışıyoruz hayatımızı. Her şeyi o gün yapıp sorumluluklarımızdan kurtuluyoruz.
Ahh keşke  bir de bunun böyle olmadığını bilsek..
Ahh keşke arkadaşlarımızla sohhbet ederken cidden sohbet etsek ve anın içinde kalabilsek.
Ahh keşke kaybetmeden değer bilsek..